Sepet to niewielka skrzynka z szufladami służąca do przechowywania kosztowności i dokumentów.
Ustawiano go na stole jako podręczny sekretarzyk. Ma wysokość 28 cm, szerokość 46 cm i jest głęboki na 26 cm. Wykonano go w XVII wieku, w Polsce, z drewna bukowego i dębowego o głębokiej,
bursztynowej barwie i wyraźnym rysunku słojów. Sepet jest otwierany od przodu. Ściana frontowa to dwa skrzydła zabezpieczone zamkiem na mały kluczyk. Na wieku, po bokach i na ścianie frontowej sepet zdobią płaskie żelazne okucia przypominające kształtem przeplatające się wstęgi i uproszczone ornamenty. Po bokach umieszczono żelazne półokrągłe uchwyty.
Obiekt stanowi element wystawy stałej Domu Urodzenia Fryderyka Chopina. Prezentowany jest w Pokoju Skarbków, wnętrzu historycznie urządzonym w stylu męskiego gabinetu. Pochodzące z języka tureckiego słowo „sepet” mogło też oznaczać większy kufer służący do przechowywania odzieży lub skrzynię podróżną. Meble te często zdobiono intarsją lub inkrustacją, malowano je i obciągano skórą.