Już w 1891 roku zaczęto myśleć o stworzeniu w oficynie muzeum poświęconego Fryderykowi Chopinowi. Dopiero jednak w okresie międzywojennym rozpoczęto realizację konkretnych koncepcji wystawienniczych w Domu Urodzenia Fryderyka Chopina. Żadnej z nich wówczas w pełni nie zrealizowano.
Dom Urodzenia Chopina zamierzano częściowo wyposażyć w meble historyczne, starając się odtworzyć klimat epoki. Pozostałe pomieszczenia, w tym Pokój Muzyczny – w meble współczesne odwołujące się do wzorców historycznych. Ekspozycję poświęconą Chopinowi planowano wypełnić pamiątkami związanymi z kompozytorem i jego rodziną. Oficjalnie otworzono ją dopiero w 1949 roku (według powojennego projektu Mieczysława Kuzmy), wiadomo jednak, że już w 1930 roku umieszczono we wnętrzu Domu Urodzenia maskę pośmiertną Chopina, później również dwa fortepiany, kopię portretów kompozytora (Delacroix, Scheffera i Bissonów), zbiór grafik związanych z Chopinem i prawdopodobnie odlew ręki. Niewiele z przedwojennego wyposażenia udało się uratować podczas II wojny światowej. Pomieszczenie pełni funkcję wystawienniczą i koncertową. Fortepian marki Erard to zbudowany w 1838 roku instrument z kolekcji Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, który nie tylko pełni funkcję obiektu muzealnego, wpisującego w narrację wystawy stałej, ale jest również regularnie wykorzystywany w projektach koncertowych i fonograficznych Instytutu.
