Wywieszka w typie barokowym wschowskiego cechu sukienników. Działalność sukienniczą we Wschowie potwierdza istnienie w 1325 r. budynku służącego do obróbki (folowania) sukna. W 1385 r. Związek Hanzeatycki zobowiązał się do sprzedaży wschowskiego sukna w Nowogrodzie Wielkim na tych samych warunkach, na jakich zbywano sukno holenderskie. W 1420 r. miasto sprzedało znajdującą się w sąsiedztwie ratusza postrzygalnię i ustaliło taryfę na ważenie oraz postrzyganie sukna.
W 1490 r. król Jan I Olbracht wydał przywilej w sprawie miary produkowanego we Wschowie sukna, a w 1493 r. zatwierdził znakowanie go plombami. Przyjmuje się, że na jednej stronie znajdował się herb miasta – podwójny krzyż jagielloński, a na drugiej pieczęć królewska. Oba przywileje potwierdził w 1513 r. król Zygmunt I Stary. Generalne zatwierdzenie praw sukienników wschowskich przez Zygmunta II Augusta miało miejsce w 1550 r. Wielokrotnie potwierdzali je kolejni monarchowie: Zygmunt III Waza (1611), Władysław IV (1634), Jan II Kazimierz (1649), Michał Korybut Wiśniowiecki (1669) i Jan III Sobieski (1676). Statut cechu miasto zatwierdziło w 1520 r.
W 1630 r. sukiennicy, dzięki rezygnacji cechu postrzygaczy, zyskali prawo do postrzygania swojego sukna we własnym zakresie. Mogli również farbować sukno, jednak w 1752 r. statut falbierski pozbawił ich tego przywileju. W 1628 r. działało we Wschowie 204 sukienników, w 1635 r. było ich 230, w 1781 r. 144, a w 1793 r. 200. Liczba sukienników we Wschowie znacząco zmniejszyła się po 1815 r. z chwilą ustanowienia granicy celnej z Rosją.
Zwieńczenie wywieszki w kształcie korony symbolizuje status królewskiego miasta Wschowy. Po bokach dwa lwy, częściowo oparte o kratkę regencyjną, flankujące umieszczone w partii środkowej symbole cechowe: nożyce do postrzygania sukna, młoteczki i osty sukiennicze, noże i zgrzebła. Poniżej, w pełnym kartuszu ujętym w ornament roślinny (liście akantu) repusowany herb Wschowy – krzyż jagielloński z datą 1768, oraz dwa znaki złotnicze: herb miejski i inicjały FWP (Friedrich Wilhelm Powalsky). Pod herbem, w osi, girlanda kwiatowa. Po bokach kartusza symetrycznie rozmieszczone pola z napisami, ujęte w ornament roślinny (stylizowane liście akantu i esownice). W polach umieszczono nazwiska mistrzów cechowych i starszych związku czeladniczego: H. Beÿsitzer, J. P. Fendler, G. Seiffert, G. H. Gircke, J. F. Schmidt, V. Honigswald. Na esownicach dopisano w 1842 r. nazwiska kolejnych członków korporacji: E. Meisner, S. Som(m)er i Fr. Winkler. Dolne liście zakończone uchwytami na zawieszki.
Wywieszka od 1965 r. prezentowana była w Izbie Pamiątek Historycznych – w Sali Gotyckiej ratusza, jako depozyt Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wschowie, a od 1969 r. znajduje się w zbiorach Muzeum Ziemi Wschowskiej.
