Rzeźba przedstawiająca Murzynka zdobiła w przeszłości front kamienicy przy ul. Niepodległości 4. Od początku XVIII w. istniała tam założona przez Daniela Benjamina Arnolda apteka, znana jako „Mohrenapotheke” („Apteka pod Maurem”). Działalność tej placówki farmaceutycznej – potocznie określanej jako „Apteka pod Murzynkiem” – dobiegła kresu na początku lat 50. XX w. Rzeźbę zdemontowano i umieszczono na elewacji kamienicy przy ul. Bohaterów Westerplatte 5, gdzie stała się znakiem firmowym czynnej na parterze „Kawiarni pod Murzynkiem”.
Rzeźba przedstawia postać Murzynka ujętego w pozycji stojącej, z lewą nogą prostą, a prawą zgiętą i wysuniętą lekko w przód. Prawa ręka uniesiona w górę, lewa zgięta w łokciu. Ustawienie postaci wskazuje, że figura trzymała w obu dłoniach atrybuty. W lewej otwartej dłoni spoczywał prawdopodobnie ananas (takie przedstawienie umieszczono na kopii wykonanej w 1995 r.), w prawej – według różnych relacji – miała znajdować się tarcza lub naczynie, względnie, czego domyślali się konserwatorzy prowadzący prace renowacyjne, włócznia, na której chłopiec opierał swój ciężar.
Murzynek ubrany jest w przepaskę biodrową wykonaną z trzech rzędów piór. Podobne ozdoby umieszczono na ramionach, nadgarstki przyozdobiono bransoletami, a na szyi zawieszono złotą obrożę (choker). Na głowie znajduje się pióropusz, a na nogach, poniżej kolan, opaski z motywem kwiatowym. Figurę wykonano przypuszczalnie na początku XIX w., wkrótce po ostatnim wielkim pożarze Wschowy, którego ofiarą – w sierpniu 1801 r. – padło Nowe Miasto i znaczna część Polskiego Przedmieścia, w tym zabudowa dawnej ul. Szerokiej (Niepodległości).
Murzynek został przeniesiony do Muzeum Ziemi Wschowskiej podczas remontu kamienicy w 1978 r. Jest to rzeźba pełna, polichromowana, o wymiarach: 122 × 59 × 36 cm. Jej replika nadal zdobi fasadę budynku przy ul. Bohaterów Westerplatte, a oryginał prezentowany jest na stałej ekspozycji w gmachu muzeum przy pl. Farnym 3 (nr inw. MZW/S/71).
