Prezentowany obiekt to wykonana na podstawie reprodukcji z 1930 roku kopia zaginionego portretu Justyny Chopin. Oryginał powstał w 1829 roku, a jego autorem był Ambroży Mieroszewski. Obraz wykonano techniką olejną na płótnie. Jego rozmiary są niewielkie: 29,5 cm wysokości i 22 cm szerokości.
Matka kompozytora została ukazana centralnie na neutralnym tle. Portret to popiersie. Justyna Chopin jest obrócona lekko w prawo. Patrzy na widza. Jest ubrana w ciemną, prostą suknię. Widoczny fragment rękawa pokryty jest czerwonymi wzorami kwiatowymi. Justyna ma owalną, bladą twarz, jasne oczy szare lub niebieskie, długi i wąski nos, lekko haczykowaty. Na głowie widnieje charakterystyczny biały czepiec. Lekko prześwitująca tkanina nakrycia głowy zasłania ciemne włosy, wystają jedynie pojedyncze kosmyki po bokach czoła. Gęste, sztywne falbanki z tiulowej taśmy okalają całą twarz i opadają na ramiona.
Mieroszewski stworzył portrety prawie wszystkich członków najbliższej rodziny kompozytora. To jedyne ich wizerunki. Obrazy zaginęły w czasie drugiej wojny światowej. Do naszych czasów przetrwały jedynie zdjęcia dzieł.