Twórczość Ryszarda Woźniaka wpisuje się zwykle w poetykę sztuki kontestacyjnej lat 80., określanej niekiedy mianem Nowej Ekspresji. Nową Ekspresję charakteryzuje przede wszystkim swobodne i prowokacyjne podejście twórcy do dziedzictwa przeszłości, nierzadko nacechowane ostrą ironią, oraz sprzeciw wobec sytuacji polityczno-społecznej późnego PRLu.
Obraz Cielę ma jednak zupełnie inny charakter. W latach 1985-89 Woźniak współpracował bowiem z Markiem Sobczykiem przy realizacji polichromii w cerkwi neounickiej w Kostomłotach na Podlasiu. Był to czas, kiedy artysta fascynował się nurtem metafizycznym w malarstwie i często sięgał do symboliki biblijnej.
Wielkoformatowy obraz przedstawia żółte cielę na jaskrawoczerwonym tle. Zwierzę, umieszczone w lewym dolnym rogu obrazu, ma niewielki trójkątny łeb ze zwisającymi uszami i czarne oczy w kształcie migdałów. Cienkie, smukłe nóżki cielęcia są zakończone ciemnymi kopytkami. Zwierzę lekko unosi prawą przednią nogę i wyciąga łeb w kierunku wywróconego czerwonego wiadra, z którego wylewa się czerwona ciecz. Wiadro znajduje się na prawo od cielęcia, a czerwona struga płynie wzdłuż dolnej krawędzi obrazu, ku jego prawemu skrajowi. Tło ponad strugą ma wyraźnie ciemniejszy, prawie wiśniowy odcień. Ta ciemna regularna plama wypełnia blisko jedną trzecią płótna i od reszty tła odcina się jak od linijki, tworząc wrażenie głębi.
Obraz to czytelne odniesienie do symboliki ofiary, jako że cielę to według różnych tradycji religijnych zwierzę składane na ołtarzu.
Ascetyczną kompozycję charakteryzuje płaski i gładki sposób malowania.
Ryszard Woźniak, urodzony w 1956 roku w Białymstoku, to malarz, teoretyk sztuki i pedagog. Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym, a także tworzy instalacje artystyczne. Artysta sięga do różnych stylistyk, poczynając od ekspresjonizmu, poprzez realizm i symbolizm aż do abstrakcji. Woźniak w latach 1982-1992 współtworzył formację Gruppa, a od 1992 roku prowadzi pracownię malarstwa w Katedrze Sztuki i Kultury Plastycznej Uniwersytetu Zielonogórskiego.
