Obraz „Fortuna” namalowany w 1754 roku przez Tadeusza Kuntze Konicza należy do najwspanialszych przykładów polskiego malarstwa barokowego. Kuntze tworzył na styku trzech wielkich epok: baroku, rokoka i klasycyzmu. Jego bogatemu dorobkowi towarzyszyła szeroka skala zainteresowań tematycznych, obejmująca obok przedstawień religijnych wątki rodzajowe, mitologiczne i krajobrazowe. Dzieła artysty wypełniają ołtarze, ściany i sklepienia świątyń Krakowa, Kocka, Warszawy czy Rzymu, zdobią także m. in. Sień Benedykta w papieskiej rezydencji w Castel Gandolfo oraz kaplicę seminaryjną we Frascati.
W galerii poświęconej artyście w Muzeum Ziemi Lubuskiej prezentowana jest kopia obrazu „Fortuna” wykonana przez zielonogórską malarkę Irenę Bierwiaczonek. Dzieło zostało o około 20% powiększone w stosunku do pierwowzoru.
Fortuna to mitologiczna rzymska bogini płodności i urodzaju. Konicz przedstawia ją pod postacią nagiej kobiety, kuszącej ludzi atrybutami władzy i bogactwa. Przepaska na oczach oraz ekwilibrystyczne wychylenie na pędzącej kuli, w pełni uosabiają ślepy los. Koło i kula są częstym atrybutem tej bogini, symbolizując niestałość i zmienność.
Dynamika obrazu wynika z rozbudowanej sceny centralnej z kłębowiskiem postaci, ufnie sięgających po dary losu oraz zastosowania agresywnych walorów barwnych. Innym odnośnikiem do tytułowej Fortuny na obrazie młodego 27- letniego artysty może być ukazany w tle niemal monochromatyczny widok rozbitego okrętu czy postać z rogiem obfitości. Kontrastują z nimi dwie postacie poza głównym przedstawieniem. Z lewej strony jest to Cnota, opłakująca ludzi owładniętych demonem Fortuny oraz po przeciwnej stronie, mężczyzna w geście rozpaczy i klęski.
Prezentowane dzieło jest częścią cyklu obejmującego dwa znane i cenione dzieła „Fortuna” i „Sztuka”. Ich przesłanie zdaniem znanego historyka sztuki prof. Mariana Karpowicza zawiera aktualne do dzisiaj treści moralizatorskie, według których to nie zrządzenia niestałej i kapryśnej Fortuny powinny wpływać na nasze losy, ale wartości niezniszczalne i trwałe zawarte w nauce i sztuce.