Instalacja „Autoportret 2” Krzysztofa Wodiczki obejmuje trzy fotografie z wizerunkiem artysty oraz prostokątne lustro ułożone na postumencie. Zdjęcia są czarnobiałe, wielkoformatowe i mają kwadratowy kształt.
Pracę „Autoportret 2” Wodiczko zaprezentował na swojej pierwszej indywidualnej wystawie w Galerii Foksal PSP w 1973 roku. Widzowie wchodzący do pomieszczenia o białych ścianach widzieli plecy artysty, by po przemieszczeniu się w głąb galerii ujrzeć jego spuszczoną ze skruchą i wstydem głowę odbijającą się w lustrze. Oglądający „Autoportret 2” sami mogli się przeglądać w lustrze, opuszczając głowę i zrównując się z artystą w tym narcystyczno-pokutnym geście.
W instalacji Wodiczko przeprowadza krytykę narcyzmu i solipsyzmu sztuki zamkniętej w galerii, oderwanej od rzeczywistości, wycofanej ze sfery publicznej.
Krzysztof Wodiczko to polski twórca łączący pracę artystyczną z projektowaniem dla przemysłu. Jest wybitnym przedstawicielem sztuki konceptualnej lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku, od lat osiemdziesiątych związany z nurtem sztuki krytycznej. W swoich pracach często wykorzystuje przestrzeń publiczną na przykład wyświetlając na ścianach budynków projekcje dotyczące aktualnych problemów społecznych i politycznych.
