The Artist is Present (Artystka jest obecna, 2010) zyskał status klasyka performansu. Przez trzy miesiące trwania akcji w nowojorskim MoMA (Museum of Modern Art) Marina Abramovic dzień w dzień patrzyła na każdą osobę, która zdecydowała się usiąść naprzeciwko. „To był najbardziej radykalny performans w moim życiu, w jego trakcie codziennie spędzałam siedem dni na krześle patrząc w wypełnione bólem oczy widzów: 736 godzin i 30 minut bez słowa i bez ruchu, bez jedzenia i picia, bez wizyt w toalecie. Wyłącznie przepływ emocji między dwiema osobami – wspomina Marina Abramović.
Przed rozpoczęciem akcji zarówno artystka, jak i pracownicy muzeum obawiali się, że nikt nie zdecyduje się zasiąść na krześle naprzeciwko Mariny Abramović. Krzesło nie pozostało jednak puste nawet przez jedną sekundę. Odwiedzający w kolejce spali przed muzeum, czekając godzinami, a nawet wracali ponownie. Efektem performansu stało się powołanie MAI, Marina Abramović Institute. „Musiałam stworzyć coś z tego doświadczenia i przekazać je jako dziedzictwo. Coś wielkiego, czego nigdy wcześniej nie zrobiono” – tłumaczyła artystka.
