Julian Ursyn Niemcewicz był dramaturgiem, powieściopisarzem, historykiem, publicystą i tłumaczem literatury. Brał czynny udział w pracach Sejmu Wielkiego i wraz z Hugonem Kołłątajem współtworzył projekt Konstytucji 3 Maja. Był zdeklarowanym zwolennikiem oświeceniowych reform. W latach 1791-1792 wchodził w skład Komisji Edukacji Narodowej, a od lutego 1792 roku przewodniczył Towarzystwu do Ksiąg Elementarnych. Podczas insurekcji kościuszkowskiej pełnił funkcję sekretarza i adiutanta Tadeusza Kościuszki, a potem dostał się do carskiej niewoli. Gdy został z niej zwolniony, wyemigrował do Ameryki, gdzie poznał między innymi Jerzego Waszyngtona. W 1807 roku Niemcewicz wrócił do kraju, a od 1822 roku osiadł w swych dobrach w podwarszawskim wówczas Ursynowie. Dobra te stanowią obecnie część dzielnicy, także herb Ursynowa nawiązuje do herbu Rawicz, którym pieczętował się Julian Ursyn.

Mural przedstawia Niemcewicza w półpostaci i nawiązuje do portretu pisarza namalowanego przez Antoniego Brodowskiego. Julian Ursyn jest jednak na muralu młodszy niż na portrecie, a kolorystyka malowidła jest znacznie żywsza niż na wizerunku będącym obecnie częścią kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.

Pisarz ma jasną twarz z intensywnie niebieskimi oczami pod zamaszystymi łukami ciemnych brwi. Nos Niemcewicza jest prosty i długi, a podbródek miękko zaokrąglony. Górna warga ust pisarza jest cienka, dolna pełniejsza. Niemcewicz wyraźnie łysieje, tylko po bokach głowy zaznaczają się delikatne białe loki. 

Patron Ursynowa nosi niebieski żakiet w stylu francuskim, modny w XVIII wieku, oraz białą koszulę z pienistym żabotem. Żakiet – zwany habit [a’bi] – ozdobiony jest przy brzegach pasmanterią, oddaną na malowidle za pomocą łańcuszka intensywnie żółtych trójkątów.

Na portrecie znalazła się też krótka informacja o Niemcewiczu. Zapisano ją białą, prostą czcionką na wysokości koronek żabotu. Tło muralu jest w różnych odcieniach niebieskiego.

Malowidło zostało wykonane w technice wykorzystującej grafikę wektorową i niewielką liczbę wielokątów o jednolitej płaszczyźnie kolorystycznej. Pracę namalowano specjalnymi farbami, odpornymi na działanie warunków atmosferycznych. Mural stanowi część projektu „Murale metra – pociąg do sztuki”. Projekt został sfinansowany ze środków budżetu partycypacyjnego.