Mural nawiązuje beztroskim tematem i radosną kolorystyką do nazwy ulicy. Przedstawia geometrycznie narysowaną dziewczynę widoczną do pasa. Wydaje się ona leżeć na łące z rękami ugiętymi w łokciach i założonymi pod głowę. Dziewczyna zwraca ją w prawą stronę. Twarz dziewczyny oddano kanciastymi, ostrymi liniami w czarnym kolorze w stylu przywodzącym nieco na myśl obrazy Picassa. Oczy leżącej postaci są podłużne, a ich górne krawędzie obrysowano intensywnie niebieską kreską,. Dziewczyna przymknęła prawą powiekę, jakby puszczając do nas porozumiewawcze oczko. Po obu stronach narysowanego jedną linią nosa grupują się drobne kropeczki piegów. Na lewym policzku dziewczyny znajduje się okrągła czerwona plama, udająca nałożony róż. Usta pokryte są jasnofioletową szminką, a spomiędzy warg wystaje długie źdźbło zboża, które dziewczyna przygryza.
Zamiast włosów z głowy postaci wyrastają trawy i kolorowe kwiaty – białe rumianki i stokrotki, niebieskie chabry i łubiny, żółte mlecze. Trawy i kwiaty układają się w rozwichrzoną i sterczącą na wszystkie strony zabawną fryzurę.
Dziewczyna ma długą, smukłą szyję. Ubrana jest w słonecznie żółty tiszert z białymi lamówkami wokół rękawów i okrągłego dekoltu.
Tło muralu jest jasnozielone. Blisko lewego skraju ściany, na wysokości prawej pachy dziewczyny, umieszczono napis białą czcionką na czarnym pasku tła: Małej Łąki 7. Blisko dolnego skraju elewacji znajdują się dwa prostokątne zakratowane okna. Prawe zachodzi częściowo na korpus dziewczyny. Pod lewą pachą postaci widnieją inicjały projektantki mk, zapisane małymi literami, czcionką naśladującą ręczne pismo.
