Maszynka składa się z dwóch pojemników. Jeden z nich to drewniane wiaderko o wymiarach: wysokość 25 om, średnica podstawy 20 cm i średnica wylewu 21,5 cm, wykonane robotą bednarską z 15 klepek spiętych dwoma metalowymi obręczami. U dołu naczynia ślad po trzeciej obręczy.
Drewno pomalowane na kolor beżowy. Do górnej krawędzi wiaderka przymocowane są metalowe elementy umożliwiające zamocowanie mechanizmu napędowego, oraz przymocowany jest metalowy pałąkowato wygięty uchwyt służący do przenoszenia maszynki. Na środku uchwytu zamocowana drewniana rączka.
Wewnątrz wiaderka zamocowany jest na kulkowym łożysku obrotowy, metalowy, cylindrycznego kształtu pojemnik o wymiarach: wysokość 20,6 cm, szerokość 12,3 cm, który zamykany jest szczelnie dopasowaną pokrywką. Wewnątrz pojemnika znajduje się mieszadło poruszane przy pomocy ręcznego mechanizmu napędowego. Na mechanizmie napędowym napis: -„Ideal 2.”-.
Maszynka służyła do wyrobu lodów w gospodarstwie domowym. Składniki zgodnie z recepturą umieszczano w metalowym pojemniku. Obracając korbą kręciło się mieszadło wewnątrz puszki, co doskonale mieszało i ochładzało masę lodową. Przestrzeń pomiędzy metalowym pojemnikiem a ścianami drewnianego wiaderka wypełniona była lodem posypanym obficie solą, która obniżała temp. topnienia lodu.
