Mural stanowi ilustrację do baśni Jana Chrystiana Andersena pt. „Calineczka” i przedstawia wszystkich bohaterów tej pięknej opowieści.
W centrum znajduje się sama Calineczka. Stoi wewnątrz różowego kielicha lilii wodnej, wyrastającej na długiej, prostej łodydze z niewielkiego jeziorka. Calineczka – zgodnie z baśnią – jest maleńką dziewczynką. Ma niebieskie, okrągłe oczy i jasne, sięgające ramion włosy, zwijające się na końcach w loki. Nosi różową sukienkę.
W okolonym trzcinami jeziorku pływają dwie ryby: czerwona i żółta, a na brzegu przycupnęły intensywnie zielona ropucha i brązowoszara mysz. Wyłupiastooka ropucha siedzi w kępie trzcin blisko prawego dolnego skraju muralu, a mysz stoi po lewej stronie malowidła. Mysz trochę trudno jest rozpoznać, ale pozwalają ją zidentyfikować duże, różowe uszy i cienki ogonek. Na przeciwległym brzegu jeziorka w kulkę przypominającą melonik zwinął się kret. Z gęstwiny czarnego futra wystają jedynie małe różowe łapki i równie różowy nos zwierzątka.
Nad Calineczką fruwają wielobarwne motyle, większe od jej głowy. Jeden jest niebiesko-różowy, inny ma wielkie żółto-czerwone skrzydła, a jeszcze inny odznacza się pękatym żółtym tułowiem. Między motylami unosi się również chrabąszcz. Jest cały zielony i przypomina niekształtną plamę, z której wystaje para czułków.
Powyżej tego kolorowego stada owadów na niebieskim niebie wisi biała puchata chmurka, która przesłania skraj intensywnie żółtej tarczy słońca, namalowanego bliżej prawej strony muralu. Z chmurki zwiesza się na nici czarny pająk. Na obłoku siedzi duszek kwiatów. Ma postać małego skrzydlatego chłopca. Jest cały złocisty i nosi koronę na głowie. Najwyżej namalowano wybawicielkę Calineczki – jaskółkę, która na szeroko rozpostartych skrzydłach unosi się na tle słońca.
Mural odznacza się intensywną, radosną kolorystyką, a choć niektóre postaci są trudniejsze do rozpoznania, to całość malowidła oddaje bogactwo dziecięcej wyobraźni.
