Osłonka na doniczkę w postaci drewnianej skrzyneczki zdobionej elementami z brązu lub mosiądzu (nóżki, uchwyty, taśmy dekoracyjne, zwieńczenie).

W środku cynowy wkład o owalnym kształcie, posiadający małe, koliste uchwyty do wyciągania z obudowy żardiniery (wkład chronił drewnianą skrzynkę przed wilgocią doniczki).

Ścianki skrzynki o profilu wklęsło-wypukłym, fornirowane oraz zdobione intarsją z fragmentów jasnego i ciemnego drewna (m.in. palisander). Intarsja: w pole prostokąta wkomponowana symetryczna kompozycja z motywem wici roślinnej.

Na krótszych bokach żardiniery dekoracyjne uchwyty, przymocowane gwoździkami do drewnianego korpusu. Do narożników żardiniery przytwierdzone cztery nóżki, zdobione następującą ornamentyką: liśćmi akantu, wicią roślinną oraz żołędziami. W partii dolnej (przy dnie) wąska listwa metalowa zdobiona palmetkami i wicią kwiatową, natomiast przy krawędzi górnej – listwa z perełkowaniem.

Żardiniera zwieńczona ażurową, metalową dekoracją w postaci taśmy (przytwierdzonej do kołnierza skrzynki) z dekoracją przypominającą wieńce.

Ornamentyka przedmiotu wskazuje na historyzujący styl Drugiego Cesarstwa. Tego typu żardiniery są popularne na francuskim rynku antykwarycznym

 

Cache-pot – szerokie naczynie ceramiczne, zdobione dekoracją plastyczną lub malarska, do którego wstawia się doniczkę z kwiatami; pojawiło się w XVII w. we Francji, najpierw jako wyrób fajansowy; w końcu XVIII w. porcelanowy, okrągły lub kwadratowy, często zdobiony głowami kozłów. Żardiniery były też w postaci skrzynek a także stolików, w których zamiast blatu jest obudowane blachą wgłębienie przeznaczone na rośliny doniczkowe.

.