Wóz typu rozworowego. Pochodzi z Podhala. Zaprzęgano go w dwa konie. Służył do przewodu ludzi, a także towarów. Charakterystyczne płócienne zadaszenie, rozpięte na całej długości na łukowatych pałąkach przymocowanych do krawędzi boków. Mocowano je za pomocą linki. Pałąki wraz z płachtą można było demontować.
Nadwozie z desek tworzy skrzynię wraz z dennicą. Konstrukcja boków i tyłu to poziome drabiny wzmocnione pośrodku dodatkowym poprzecznym drągiem. U dołu skrzynia wąska, u góry mocno rozwarta. Przestrzeń między szczeblami wypełnia w środku płycina, a na zewnątrz – gęsto pleciona wiklina. Frontowa ścianka z deski, dużo niższa niż boki, aby nie przysłaniała woźnicy widoku drogi. W środkowej części skrzyni, symetrycznie po obu stronach, łukowate wcięcia z przymocowanym poniżej metalowym stopniem. Tylna ścianka całkowicie zdejmowana. Wewnątrz skrzyni umieszczone w poprzek dwa drewniane, obite skórą, siedziska. Tylne, z oparciem, przymocowane do górnej belki boków wozu przy pomocy skórzanych pasów. Siedzisko woźnicy bez pasów. Prócz funkcji mocującej pasy pełniły rolę amortyzującą, rekompensując brak resorów w podwoziu.
Wóz osadzony na dwóch osiach do mocowania kół. Średnica przednich, niższych kół wynosi 66 cm, a tylnych 89 cm. Obręcz koła złożona z sześciu równo giętych odcinków, spiętych na obwodzie żelazną obręczą. Na pojedynczy gięty odcinek (dzwono) przypadają dwie z dwunastu szprych.
Budowa osi przedniej i tylnej jest podobna. Pomiędzy osiami zamocowany długi drąg zwany rozworą. W tylnej części rozwora posiada dodatkowe dwa ramiona. Osadzone w tylnej osi między dwiema drewnianymi belkami: dolną zwaną progiem i górną zwaną ławką. Ławka przymocowana na stałe do dna wozu. Jest szersza niż dno. Przy obu jej końcach znajdują się skośne otwory. Osadzono w nich drewniane belki, zwane kłonicami, nieco wyższe niż ściana wozu. Stanowią oparcie dla rozwartych boków skrzyni.
Na osi przedniej i tylnej osadzone są próg i ławka. Pomiędzy nimi umieszczone są dwie okrągłe belki -śnice. Są elementem zaprzęgowym wozu. Ułożeniem przypominają literę V. Rozwidlone ramiona śnic znajdują się pod wozem. Z przodu, w części zaprzęgowej, śnice ściągnięte są metalowymi klamrami. Mocowano między nimi dyszel. Pod wpustem dyszla przytwierdzona jest orczyca z orczykami. Orczyca ma postać drewnianej belki. Orczyki to krótkie beleczki podwieszone przy jej końcach. Przyczepiano do nich postronki do uprzęży.