Niecodzienną dekorację wazy stanowią rzeźby trzymających się za ręce smukłych nagich postaci. Tancerze i tancerki rozmieszczeni są w taki sposób, że tworzą krąg wokół najszerszej partii brzuśca. Ich ciała połyskują od nałożonego nierówno, różowego szkliwa. Część zatrzymanych w dynamicznych pozach figur jest zwrócona plecami do wazy, inne przylegają do powierzchni naczynia brzuchem i udami. Z kręgu tancerzy wyróżniają się dwie postacie mężczyzn, umieszczone po przeciwległych stronach naczynia. Ich ciała wygięte są w łuk, tak że jedynie stopy, głowy i ręce dotykają powierzchnią wazy. Pełnią oni funkcję uchwytów.
Dynamizm przedstawienia, erotyczne napięcie, obłe kształty delikatnych, wydłużonych ciał i motyw tanecznego kręgu wpisują wazę w estetykę początków XX wieku.
Naczynie zostało wykonane według projektu Jana Szczepkowskiego, rzeźbiarza i malarza, ucznia Alfreda Dauna, Konstantego Laszczki i Jacka Malczewskiego. Szczepkowski był w latach 1902-1907 kierownikiem artystycznym fabryki wyrobów garncarskich i kaflarskich J. Niedźwiecki i S-ka w Dębnikach. Produkowano tam ceramikę charakteryzującą się nowoczesnym, awangardowym wzornictwem. Projekt wazy został zrealizowany w kilku kopiach, które znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie oraz w Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, w Oddziale Kamienica Hipolitów.
