Fotografia Maurycego Gomulickiego powstała w roku 1997. Jest częścią cyklu “Typologie sentymentalne”. Fotografia ma wymiary 80 centymetry wysokości na 120 centymetrów szerokości. Znajduje się w kolekcji Galerii Labirynt w Lublinie.
Maurycy Gomulicki w swej twórczości inspiruje się przede wszystkim popkulturą. Przenosi formalne środki kultury masowej na język sztuki, zacierając tym samym granicę pomiędzy tak zwaną “kulturą wysoką” a “kulturą niską”. Fotografia z cyklu “Fotografie sentymentalne” to ujęcie fragmentu twarzy kobiety. Zarys podbródka prawie zlewa się z szarym, jednolitym tłem, a ostrość obiektywu skupiona jest na lekko otwartych, pociągniętych krwistą szminką ustach. Dopiero po dłuższym przyjrzeniu się zdjęciu można dostrzec, że nie przedstawia prawdziwej osoby, a manekin. Niemalże intymne zbliżenie na fragment twarzy, ciasny kadr oraz czerwień nieco lubieżnie rozchylonych ust budują erotyczne napięcie, które zmienia się w rozczarowanie.
Gomulicki obnażając sugestywną siłę oddziaływania przedmiotu zwodzi widza i wprawia go w zakłopotanie. “Nie interesuje mnie to, co ewidentne” – mówi artysta. Jego sztuka zwraca uwagę na ludzką cielesność i często ma charakter hedonistyczny. Artysta czerpie środki z tego, co powszechne, łatwo dostępne i często powierzchowne nie po to, żeby negować estetykę popkultury, a żeby gloryfikować to, co przyziemne i jednocześnie bliskie każdemu człowiekowi.
—
Maurycy Gomulicki (ur. 1969 w Warszawie) jest grafikiem, fotografem, autorem instalacji i krótkich form filmowych. Mieszka i pracuje naprzemiennie w Warszawie i Meksyku. W latach 1987-1992 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Edukację kontynuował w Universitat de Barcelona (1992-1993), Nuova Accademia di BelleArti w Mediolanie (1994) oraz Centro Multimedia del Centro Nacional de las Artes w Meksyku (1997-1998).
