Sztandar Towarzystwa Rzemieślników Polskich jest jednym z najcenniejszych eksponatów na wystawie stałej w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze.
Sztandar jest intensywnie czerwony i bardzo prosty. Dekoruje go jedynie wąska złota frędzla przyszyta do dolnego skraju. Po obu stronach sztandaru namalowano duże godło Polski – białego orła z rozpostartymi skrzydłami, złotymi szponami i złotą koroną na głowie. Na awersie orzeł zwraca głowę w lewo, na rewersie zaś w prawo.
Na sztandarze umieszczono także napisy wykonane białą farbą. Na awersie nad godłem inskrypcja głosi „Cześć Polsce”, pod orłem zaś znajduje się nazwa miasta – Zielona Góra – oraz data 1919. Na rewersie pod godłem napisano „Boże błogosław ojczyźnie naszej”. Litery wszystkich napisów cechuje prosty, elegancki krój.
Sztandar stanowi świadectwo przemian społeczno-kulturalnych, które zachodziły w dawnej Zielonej Górze, ówczesnym Grünbergu [grinbergu], po I wojnie światowej. Okoliczności powstania sztandaru są związane z funkcjonującym od 27 lipca 1898 roku w Zielonej Górze Towarzystwem Rzemieślników Polskich. Zrzeszało ono kilkudziesięciu rzemieślników, którzy przyjechali w celach zarobkowych do Grünbergu, należącego wówczas do Cesarstwa Niemieckiego. Organizacja pielęgnowała tradycje patriotyczne i dzięki jej istnieniu w niemieckim mieście rozkwitła ostoja polskiej kultury. Towarzystwem kierował Kazimierz Lisowski, żyjący w latach 1863-1935. Lisowski był właścicielem zakładu blacharskiego i działaczem społecznym, który z uwagi na zasługi dla miasta do dziś jest uznawany za patrona zielonogórskiego rzemiosła.
Sztandar rzemieślników został ufundowany w 1919 roku przez Polonię zielonogórską, która współpracowała wówczas z powstańcami wielkopolskimi. Po przejęciu władzy przez Hitlera Towarzystwo Rzemieślników poddano skrupulatnej inwigilacji. Podczas jednego z przesłuchań w siedzibie Gestapo zmarł Kazimierz Lisowski. Cierpiał on na choroby serca i nie zniósł procedur śledczych. Po jego śmierci Towarzystwo Rzemieślników zaprzestało dalszej aktywności społecznej.
