Czarno-biała fotografia przedstawia stoisko z kwiatami przy ul. Marszałkowskiej na tle powojennych ruin Warszawy.

Fotografia jest niezwykle symboliczna. Zestawienie zrujnowanych wojną budynków z pełną życia, wielokwiatową piramidą czyni z niej tekst wieloznaczny, nasycony wewnętrznym napięciem.

Fotografie straganu podobnie jak inne wykonane przez Marię Chrząszczową w latach 1945-1947 w Warszawie, ukazują miasto budzące się do życia. W scenerii ruin odradza się drobny handel. Chrząszczowa dokumentuje prowizoryczne stragany zbudowane z płyt chodnikowych lub wiklinowych koszów, z których sprzedawano chleb, niewielkie stoisko z ciastkami przy Grobie Nieznanego Żołnierza i mural zapraszający do skorzystania z usług łaźni: „Kąpiele Diana czynne”. Część widoków zrujnowanych ulic z tego zbioru Chrząszczowa wykonała podczas wspólnych wypraw ze znaną fotografką Zofią Chomętowską.

Maria Chrząszczowa z domu Pfeiffer znana jest przede wszystkim z fotografii architektury, głównie Warszawy. Do jej najważniejszych osiągnięć należy dokumentacja zburzonej stolicy Polski wykonana od 1945 roku. Z fotografią Chrząszczowa związała się podczas nauki w dwuletnim liceum Fotograficznym w Warszawie. Po wyjściu za mąż Chrząszczowa zamieszkała poza miastem, gdzie rejestrowała wydarzenia rodzinne i życie wsi. Niemal wszystkie jej fotografie sprzed 1939 roku spłonęły w czasie drugiej wojny światowej. Najwcześniejszy, zachowany zbiór to dokumentacja ruin Warszawy. Silny ładunek symboliczny i emocjonalny tych zdjęć wyróżnia je spośród innych wykonanych wówczas dokumentacji. Kilkanaście prac z tego cyklu pokazanych zostało na słynnej wystawie Warszawa Oskarża! Pod koniec 1945 roku Chrząszczowa dokumentowała obóz koncentracyjny w Auschwitz, a także tak zwane „ziemie odzyskane”: Wrocław, Jelenią Górę, Kłodzko. Po powrocie do Warszawy do połowy lat siedemdziesiątych pracowała w zawodzie fotografki. Prowadziła także pracownię fotografii w katedrze Architektury Polskiej na Politechnice Warszawskiej.