Człowiek, jego wizerunek to temat przewodni twórczości Adama Myjaka. Artysta obrazuje go w sposób charakterystyczny dla zasad rzeźby monumentalnej łącząc formę z warsztatem i materiałem.
Myjak akcentuje dynamizm stąd jego twórczości nie można traktować jako realizmu, to sztuka ekspresji, co podkreśla akcentując w strukturze rzeźb formy: walca, stożka, kuli Dopełnia to tworzywem: drewno, kamień, metal czy stiuk, które czasami dopełnia polichromią, a przez obróbkę światłem. Warstwę warsztatu – akcentującą ekspresję ale i temat pracy – dopełnia zasadą przeciwieństw pozostawiając np. w pracach z brązu partie niepolerowane z polerowanymi, tworząc w ten sposób kontrast między partiami dzieła. Myjak w ten sposób wpisuje się w tradycję Rodina, Giacomettiego, Brancussiego czy Moora.
