Obraz Jerzego Nowosielskiego to abstrakcja geometryczna – kombinacja trójkątnych i prostokątnych form.
W centrum obrazu widnieje, umieszczony niemal symetrycznie, szaro-niebieski duży kwadrat. Może to budynek, może plac. Kwadrat zajmuje cały środek obrazu. We wszystkie strony odchodzą od niego ostre trójkąty żółtych i czerwonych płomieni i szafirowych strug wody gaszącej pożar. W lewym górnym rogu unosi się niewielka, pomarańczowa kula słońca. Od centralnego kwadratu odchodzą też w górę i dół zarysowane jedynie kreską trapez i krzywy prostokąt. Może to sąsiadujące budynki, które zniszczył pożar i pozostały tylko w pamięci? Tło jest szaro-beżowe, jasne, jakby zadymione. Dominują kolory płomieni, a ich ostre kąty niemal rozcinają płótno.
Jerzy Nowosielski urodził się w 1923 roku, zmarł w 2011. Był malarzem, rysownikiem, scenografem, filozofem i teologiem prawosławnym. Rozpoczął edukację artystyczną w latach okupacji. Studiował w Państwowej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Krakowie, a po jej zlikwidowaniu w 1943 roku odbywał nowicjat w Ławrze Świętego Jana Chrzciciela pod Lwowem.
