Praca Marcella Bacciarellego ,,Portret Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym” powstawała w latach 1768-71. Obraz ma wymiary 255 centymetrów wysokości na 158 centymetrów szerokości. Właścicielem jest Muzeum Lubelskie w Lublinie.
Portret przedstawia ostatniego króla Polski – Stanisława Augusta Poniatowskiego (1732–1798) w stroju koronacyjnym. Powstał około 1768 roku w pracowni nadwornego malarza królewskiego – Marcello Bacciarellego (1731–1818). Był on z pochodzenia Włochem, wykształconym w Rzymie, Dreźnie i Wiedniu. Na Zamek Królewski w Warszawie przybył w 1766 roku. Był nie tylko nadwornym malarzem i portrecistą króla, ale także jego doradcą w sprawach artystycznych. Jego pracownia na Zamku tzw. „malarnia” stała się pierwszą szkołą artystyczną dla licznego grona młodych polskich artystów. W znacznym stopniu wpłynął na rozwój polskiego malarstwa historycznego i portretowego. Był autorem około 30 portretów Stanisława Augusta, z czego najbardziej znany jest właśnie portret w stroju koronacyjnym.
Lubelski obraz to jedna z najwcześniejszych replik słynnego portretu, którego oryginał znajduje się w Pokoju Marmurowym na Zamku Królewskim w Warszawie. Przedstawia króla w całej postaci, z torsem lekko zwróconym w prawo, a głową skierowaną na widza. Król ubrany jest w srebrzysty strój – kaftan oraz spodnie do kolan – zaś na plecy i ramiona ma narzucony czerwony płaszcz koronacyjny haftowany w złote orły. Na stoliku obok znajdują się insygnia władzy królewskiej – korona, berło oraz jabłko, zaś w ręku króla spoczywa regiment – symbol władzy nad wojskiem. Na głowie Stanisław August ma charakterystyczną pudrowaną perukę.
Kompozycja obrazu nawiązuje do tradycyjnego typu portretu „en gala”, popularnego w sztuce epoki baroku, z wyraźną rokokową stylizacją. Jednocześnie portret zgodnie z zasadami wizerunku reprezentacyjnego ukazuje władcę w pełnym blasku majestacie.
Obraz we wrześniu 1939 roku został zdeponowany w Lublinie, gdzie ukryto go przed Niemcami. Tuż po wojnie, 15 września 1944 roku, Zarząd Miejski przekazał go do zbiorów Muzeum Lubelskiego. Obecnie prezentowany jest w Galerii Malarstwa Polskiego XVII-XIX wieku, w części poświęconej malarstwu epoki baroku oraz okresu stanisławowskiego. Znajduje się po prawej stronie od wejścia, pośrodku innych portretów z tego okresu.
