Dzieło ilustruje klasyczny nurt portretu, popiersie, w ujęciu frontalnym. Twórca akcentuje partię głowy rysami twarzy (oczy, nos, usta), fryzurą z opadającymi symetrycznie puklami loków włosów.
Charakter dzieła akcentuje wykorzystanie tworzywa marmuru, który wyszlifowano, nadając mu jedwabisty połysk.
Rzeźbę wykonał w 1853 roku Henryk Antoni Stattler. Artysta ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Krakowie, a następnie konstytuował naukę w Akademii św. Łukasza w Rzymie. Od 1860 roku prowadził swoją pracownię w Warszawie.
Specjalizował się w portrecie i w medalierstwie. Ulubionym materiałem Stattlera był marmur, który doskonale współgrał z neoklasycystyczną estetyką jego dzieł.
