Wykonany przez Konstantego Hegla w 1855 roku. Odlany w zakładach Karola Juliusza Mintera w Warszawie.  Pomnik Syreny stoi na środku Rynku Starego Miasta. To kopia.
Oryginał zobaczyć można w Muzeum Warszawy.

Na kwadratowej podstawie postać syreny wyłaniająca się z fal Wisły.  Syrena to pół kobieta pół ryba.  Syrena trzyma w prawej ręce miecz, a w lewej tarczę. Postument otoczony jest fontanną.

Na kwadratowej podstawie z piaskowca umieszczona jest postać syreny. Piaskowiec to rodzaj kamienia o jasnym, beżowym kolorze.
Górną część podstawy pokrywają spienione fale. Są duże i unoszą się w kierunku Syreny. Z fal wyłania się Syrena. Syrena zamiast nóg ma dwa rybie ogony. Ogony mają półokrągłe łuski, które zmniejszają się w kierunku końców ogonów. Ogony są mocno skręcone w spirale, dotykają do siebie, zwężają się ku końcom. Końce ogonów zakończone płetwami.
Od bioder w górę Syrena to naga kobieta. Jest lekko odchylona do tyłu. Klatka piersiowa jest umięśniona. Zaznaczone jest wcięcie w talii. Piersi nieduże, pełne. Syrena w prawej ręce trzyma miecz. Ręka jest uniesiona do góry w walecznym geście. Miecz skierowany jest ostrzem nad głowę syreny.
W lewej ręce syrena trzyma owalną tarczę, którą się osłania. Tarcza jest gładka. Tylko na krawędzi tarczy widoczne jest zdobienie w postaci dwóch linii. Pomiędzy liniami wyraźnie widoczne guzy. Guzy to wypukłości w kształcie kulki. Znajdują się dookoła brzegu tarczy w równych odstępach.
Głowa Syreny jest owalna, zwrócona w lewą stronę. Twarz poważna, skupiona. Usta wąskie. Nos prosty. Oczy z wyraźnie zaznaczonymi brwiami.
Włosy średniej długości falowane i bardzo gęste. Związane w luźny kucyk. Końcówki włosów zwijają się w loki. Kucyk sięga do karku Syrenki ale go nie dotyka.
Na związanych włosach widoczne są dwie wąskie opaski.

Podstawa z rzeźbą otoczona jest ciekawą fontanną. Fontanna ma kształt koła o pofalowanej powierzchni. Jest bardzo niska. Wystaje nad poziom powierzchni Rynku na kilka centymetrów. Wykonana z piaskowca. Piaskowiec to jeden z rodzajów kamienia o jasnym, beżowym kolorze. Latem, spod podstawy rzeźby pomnika wydobywa się woda. Wypływa ze specjalnie wyrzeźbionych szczelin na dole podstawy. Obmywa delikatnie całą powierzchnię koła dając złudzenie fal.

Oryginał tej rzeźby można zobaczyć w Muzeum Warszawy przy Gabinecie Syren Warszawskich. Kiedyś stał na Rynku Starego Miasta. Został schowany do muzeum decyzją władz miasta. Wiele razy próbowano go zniszczyć lub uszkodzić. Dlatego na Rynku postawiono jego kopię.