Stanisław Witkiewicz był malarzem, ilustratorem, krytykiem i teoretykiem sztuki. Znany jest również jako pisarz i twórca stylu zakopiańskiego w architekturze, do dziś można w Zakopanem oglądać domy, których projekty wyszły spod jego ręki.  Witkiewicz okazał się też jednym z twórców, którzy najsilniej wpłynęli na obraz polskiej sztuki końca XIX wieku. W malarstwie był przede wszystkim teoretykiem realizmu. Na obrazach odwzorowywał najczęściej pejzaże tatrzańskie, ale sporo uwagi poświęcił też tematom z Powstania Styczniowego. Nietrudno też znaleźć dzieła skupione na temacie wsi i mieszkających w niej ludzi, a Orka jest w tym kontekście jednym z najbardziej znanych obrazów.

Obraz przedstawia mężczyznę w średnim wieku prowadzącego pług ciągnięty przez dwa konie. Idą w lewą stronę, pod górkę. Jeden z koni jest biały, drugi brązowy. Mają wyciągnięte, pochylone sylwetki.  Dzień jest pochmurny, a w tle rozciąga się rozległy, lekko pagórkowaty teren.

Mężczyzna jest bardzo szczupły. Ma pomarszczoną twarz. Na niej jasne wąsy.  Ubrany jest w jasnoszarą sukmanę i spodnie. Na głowie ma czarną, wysoką czapkę spod której wystają płowe włosy. Oracz trzyma pług oburącz. Pochyla się. On tak jak zwierzęta zdaje się z trudem wykonywać pracę i pokonywać wzniesienie.

Po lewej stronie znajdują się czarne ptaki.  Na pierwszym planie trzy – siedzą na ziemi. Kilka pozostałych odlatuje, uciekając przed zbliżającymi się końmi. Obraz utrzymany jest  w stonowanej kolorystyce obejmującej brązy, szarości, zielenie.

Temat Orki był, zwłaszcza na przełomie XIX i XX wieku dosyć popularnym wątkiem malarskim. Podjęło go kilkunastu polskich malarzy, a do najbardziej znanych dzieł, oprócz pracy Witkiewicza, należą obrazy Leona Wyczółkowskiego, Józefa Chełmońskiego i Ksawerego Ruszczyca.