Na pracę zatytułowaną “Ogród rozkoszy” składają się trzy masywne zasłony. Są  wykonane z czerwonej, welurowej tkaniny o szkarłatnym odcieniu. Są monumentalne, eleganckie i kunsztowne. Zawieszone pod sufitem opadają ciężko na ziemię. Każda tkanina jest bogato zdobiona ornamentem o srebrnym kolorze. Zdobienia zostały wykonane za pomocą tysięcy szpilek wbitych w zasłony z niezwykłą starannością. Ich główki układają się w roślinne motywy. Wśród bogactwa form możemy wyróżnić różnorodne kwiaty o pełnych i kulistych kształtach oraz delikatnie powywijane liście. Pomiędzy kwiatami w pełnym rozkwicie znajdują się niewielkie pąki. Na jednej z zasłon dekoracja wypełnia niemal całą tkaninę. Na pozostałych dwóch motywy kwiatowe, zdobią tylko cześć zasłony. Tkaniny opadając na ziemię tworzą na materiale fałdy. Przestrzenna forma przypomina opuszczoną kurtynę. Zdaje się skrywać w sobie tajemnice. Przemieszczając się pomiędzy zasłonami odkrywamy ich drugie, bardziej mroczne oblicze.

Szpilki przebijając zasłony tworzą wzór również podrugiej stronie tkaniny. Przestaje on jednak przypominać kwiaty. Forma układa się w abstrakcyjne kształty przywodzące na myśl rozprzestrzeniającą się narośl. Elegancki srebrzysty odcień szpilek zmienia się w ciemniejszy, niemal brunatny, mroczny kolor. Piękne ornamenty mają swoją ciemną stronę. Gdy pokusimy się o ich dotknięcie możemy się boleśnie zranić.

Instalacja pochodzi z cyklu prac prezentowanego na wystawie pt.: „O próżnej sławie i ulotnym smaku truskawki lub poziomki”. Artysta odwołuje się w nim do tryptyku “Ogród rozkoszy ziemskich” autorstwa Hieronima Boscha – niderlandzkiego malarza z XV wieku. Instalacja Sobczyka nawiązuje do środkowej części tryptyku Hieronima Boscha o tym samym tytule. Malarz przedstawił w nim upadek ludzkości i zwycięstwo grzechu.

Wojciech Ireneusz Sobczyk często odwołuje się do sztuki średniowiecza i renesansu. Zajmuje się rzeźbą, instalacją, animacją, muzyką, grafiką warsztatową oraz fotografią. W swojej bogatej i różnorodnej twórczości wraca do podstawowych pytań o naturę człowieka, istotę piękna, istnienie dobra i zła.