Maselnica wisząca typu wahadłowego służyła do ubijania masła ze śmietanki pod wpływem ruchu kołyszącego. Maselnica wyglądem przypomina huśtawkę. Składa się z drewnianej, prostopadłościennej skrzynki umocowanej poziomo za pomocą haków na dwóch ruchomych ramionach. Po obu stronach skrzynki, wzdłuż jej krótszej krawędzi, wydrążono otwory na dłonie. Ramiona maselnicy o długości 120 cm, podwieszone są ruchomo do sufitu również za pomocą haków. Maselnica porusza się ruchem wahadłowym równolegle do dłuższej krawędzi. Maselnica wykonana z desek pomalowana jest z zewnątrz na ciemnozielono.
Maselnicę napełniało się słodką śmietanką lub kwaśną śmietaną do połowy objętości, to jest około 90 litrów. Śmietankę wlewano do masielnicy przez kwadratowy, duży otwór znajdujący się na górze skrzynki. Otwór ten szczelnie zamykano drewnianą pokrywą z uchwytem, co zapobiegało rozlaniu w czasie kołysania. Wewnątrz skrzyni znajdują się dwie drewniane ramki, ustawione ukośnie. Wprawienie maselnicy w ruch wahadłowy powodowało pienienie się śmietanki i łączenie kuleczek tłuszczowych w bryłki masła. Pozostałą po wytrąceniu masła maślankę wylewano przez mały otwór znajdujący się przy dnie skrzyni.
Maselnice typu wahadłowego charakteryzowały się stosunkowo powolnym działaniem. Do uzyskania masła potrzebowały około 2-3 godzin kołysania. Pierwowzorem urządzenia były wieszane na drzewach, bujane skórzane worki.
