W tej animacji – maksymalnie oszczędnej w kresce i w ruchu – tytułowy Lorenzo ulega bezgranicznemu zdumieniu, które trzyma jego oczy długo otwarte. Napięciu spojrzenia towarzyszy powolny ruch palcem, zapowiadający poszukiwanie czegoś lub próbę odpowiedzenia na jakieś pytanie. Ta praca nie szuka idei ani nie porusza żadnego problemu. Pojawia się w niej natomiast niezwykle ogólny komentarz do zakresu i motoryki ludzkich reakcji. Zakup pracy do kolekcji MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Tyflografiki dostępne w Bibliotece MOCAK-u i Recepcji.
Julian Opie (ur. 1958)
Rzeźba, animacja, malarstwo, instalacja w przestrzeni publicznej. Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje ludzkie ciało, które często artysta ukazuje w ruchu. Portretuje przyjaciół, ale także anonimowe osoby z tłumu. Przedstawienia postaci, bardzo minimalistyczne w swojej formie, buduje najczęściej poprzez zastosowanie czarnego konturu wypełnionego kolorem. Miesza estetykę billboardów z drzeworytem japońskim. Interesuje go także pejzaż, który pozbawia szczegółów, wydobywając jego esencję. Wykorzystując ten motyw w swoich pracach, często wzmacnia jego odbiór, dodając dźwięk.
Autor: Dział Zbiorów MOCAK-u
