Kotsis był przede wszystkim malarzem scen rodzajowych z życia chłopów i górali. Szczególnym uczuciem darzył dzieci, współczując tym zagłodzonym i opuszczonym. Ich obecność w obrazach nie jest przypadkowa. Artysta wielokrotnie przedstawiał je w roli głównych bohaterów w obrazach o prostej, choć poruszającej fabule. Po 1870 r. pod presją krytyki, zarzucającej malarzowi „nieestetyczność” i trywialność treści, zaczął malować pogodne, idealizowane sceny wiejskie. Były to obrazy niedużego formatu, staranniej wykończone, przeznaczone na wystawy i sprzedaż, dostosowane do gustów odbiorców. Należy do nich „Lato”, obraz namalowany w monachijskim okresie twórczości artysty. „Dla siebie” malował nadal szybko i spontanicznie, „prawdziwych” ludzi z ich codziennymi problemami.