Obraz przedstawia scenę, która miała miejsce w XIV wieku na Zamku Królewskim w Krakowie. Kilkunastoletnia królowa Jadwiga próbowała wtedy uciec do swojego ukochanego Wilhelma Habsburga, by uniknąć ślubu z Władysławem Jagiełłą. Na ucieczkę nie pozwala jej opiekun – Dymitr z Goraja, zaś całemu zajściu przypatrują się dworzanie.
Opisywany obraz Wojciecha Gersona należy do nurtu polskiego malarstwa historycznego, którego najbardziej znanym reprezentantem był Jan Matejko. Gerson, oprócz tematyki historycznej, tworzył także sceny rodzajowe, realistyczne, pejzaże i portrety. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli XIX-wiecznego akademizmu, współzałożycielem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i profesorem w warszawskiej Klasie Rysunkowej.
