Karafka na pejsachówkę była jednym z pierwszych obiektów pozyskanych przez Muzeum w Lesznie do kolekcji judaików. Karafka służyła do przechowywania mocnej, wytrawnej wódki żydowskiej, sporządzanej najczęściej ze śliwek z zachowaniem przepisów rytualnych. Wódkę tę pito w czasie święta Paschy, stąd nazwa trunku – pejsachówka.
Bogato dekorowana karafka ma kształt prostokątnego leżącego czworościanu. Górne jej brzegi są lekko zaokrąglone. Odznacza się długą, smukłą szyjką w kształcie walca, osadzoną centralnie na dłuższej ściance naczynia. Karafkę wykonano z grubego szkła, zdobionego szlifowanym wzorem roślinnym: stylizowanymi kwiatami róży i liściastymi gałązkami. Naczynie ujęto od dołu w ażurową srebrną oprawę, ozdobioną postaciami ubranymi w orientalne stroje. Postacie stoją przy krzaku róży. Jedna z nich podlewa konewką roślinę, a dwie inne przyglądają się tej czynności. Scena powtarza się czterokrotnie na obwodzie karafki, a poszczególne sekwencje dekoracji oddzielone są od siebie motywami roślinnymi.
Także szyjka naczynia zdobiona jest srebrem. Dekoracja składa się z dwóch pasów ażuru, umieszczonych jeden nad drugim. Ponownie wykorzystano tu scenę z postaciami stojącymi przy różanym krzewie. Twórca zdobień sięgnął do stylistyki rokokowej i regencyjnej, dlatego poszczególne elementy cechują się płynnymi, wygiętymi liniami bądź przypominają kształtem cęgi.
Zamknięcie zwieńczono pełnoplastyczną figurką wąsatego mężczyzny w kapeluszu, który trzyma pod pachami dwie gęsi.
Karafka została zakupiona w 1993 roku przez Przedsiębiorstwo Przemysłu Fermentacyjnego „Akwawit” i przekazana do zbiorów muzeum. Prezentowana jest na stałej wystawie poświęconej historii leszczyńskich Żydów.
