Tzw. Hala pasażerska stanowiła frontową, reprezentacyjną część Dworca Morskiego w Gdyni. Trzykondygnacyjną, częściowo podpiwniczoną halę wzniesiono na planie kwadratu. Jej główną część stanowi przestronny hall z szerokimi schodami prowadzącymi na pierwsze piętro i dalej do Magazynu Tranzytowego. Do budynku wiodą trzy wejścia, z których korzystali pasażerowie – główne od zachodu i dwa boczne od północy i południa, które prowadzą bezpośrednio z ramp kolejowych. Komunikację na obu piętrach rozwiązano za pomocą wewnętrznych galerii, natomiast główny ciąg schodów uzupełniają klatki schodowe zlokalizowane w narożnikach frontowej części. Do dyspozycji pasażerów były także dwie windy, usytuowane po obu stronach głównych schodów, zapewniające dostęp na piętro Magazyny Tranzytowego. Hall przykryto efektownym żelbetowym sklepieniem klasztornym, które podtrzymuje szklany, piramidalny świetlik.
W tej części kompleksu zaplanowano pomieszczenia do obsługi całego dworca i większość usług z których korzystali pasażerowie. Na parterze znajdowała się bagażownia, kantor wymiany walut, informacja z kasą biletów okrętowych, a także pomieszczenia poczty. Na pierwszym piętrze ulokowano ekspozyturę celną, biura linii Gdynia America Line, pomieszczenia dla lekarzy portowego i amerykańskiego oraz kolejne pomieszczenia ekspedycji bagażu. Na drugim piętrze znajdowały się poczekalnie (z podziałem na klasy) i bufet oraz najprawdopodobniej pomieszczenia wykorzystywane przez policję i służby celne. Przestrzeń Hali Pasażerskiej przez lata swojego funkcjonowania była świadkiem wielu wzruszających powitań i pożegnań emigrantów ze swoimi bliskimi. Stanowiła także przestrzeń dla wielu wydarzeń z życia miasta. Organizowane były tam m.in. bale sylwestrowe, msze św. dla pracowników portu, a nawet walki bokserskie.
W trakcie wojny budynek został poważnie uszkodzony podczas alianckiego nalotu bombowego na zarządzany przez Niemców port w Gdyni. Zniszczenia okazały się trudne do usunięcia i na wiele lat oszpeciły bryłę budowli, zaburzając symetrię jej fasady. W okresie powojennym obiekt wznowił swoją działalność w charakterze Dworca Morskiego, i funkcjonował w ten sposób do 1988 roku. W 1990 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków. W roku 2013 został poddany odbudowie, a od 2015 stanowi siedzibę Muzeum Emigracji w Gdyni.
