Wykonana z brązu głowa wielkiego księcia litewskiego jest pozostałością po przedwojennym Pomniku Grunwaldzkim, zniszczonym podczas II wojny światowej. Książę Witold został przedstawiony jako mężczyzna w średnim wieku, z prostymi włosami sięgającymi uszu. Skierowane w dół spojrzenie i zmarszczone brwi nadają jego twarzy wyraz skupienia i surowości. Wysokie czoło, z wyraźnie zaznaczonymi guzami czołowymi dodaje portretowi powagi. Dominującym elementem szczupłej twarzy Witolda, jest szlachetny, wydatny nos z charakterystycznym zgrubieniem u nasady. Duże, głęboko osadzone oczy, o mądrym, zafrasowanym spojrzeniu spoglądają spod wystających łuków brwiowych. Na policzkach księcia widać wyraźne bruzdy. Kąciki dość szerokich, zamkniętych ust są skierowane lekko ku górze, lecz nie jest to uśmiech, a jedynie cecha anatomiczna. Charakterystyczne rysy twarzy sprawiają, że głowę odbiera się jako portret konkretnej osoby, a nie bezosobowe przedstawienie władcy. Szkicowe opracowanie rzeźby, szczególnie w partiach czoła, policzków i brody, powoduje, że światło delikatnie migocze po powierzchni, rysując na skórze liczne zmarszczki. Krótką, masywną szyję okala szeroki pas ze śrubami, którymi głowa była przymocowana do tułowia.
Pomnik Grunwaldzki powstał z inicjatywy i fundacji Ignacego Jana Paderewskiego, a prace nad nim zlecono Antoniemu Wiwulskiemu. Monument stanął w samym centrum Placu Matejki. Uroczystego odsłonięcia dokonano 15 lipca 1910 roku. Na początku II wojny światowej pomnik został zniszczony przez Niemców. Ocalałe granitowe fragmenty cokołu znajdują się dziś na polu bitewnym pod Grunwaldem, a sam pomnik został zrekonstruowany przez Mariana Koniecznego w 1976 roku. Artysta stworzył nowy portret księcia Witolda nadając mu rysy twarzy swojego brata. Przedwojenną głowę księcia Witolda oraz buzdygan, niewykorzystane podczas rekonstrukcji, można dziś oglądać w Fabryce Emalia Oskara Schindlera, Oddziale Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.
