„Flora Farnese” to kopia rzymskiej rzeźby z 2 połowy II w. p.n.e. wg greckiego posągu Afrodyty z IV w. p.n.e. Została odkuta w 1792 roku. Rzeźba przedstawia dostojną, ubraną w powłóczyste szaty kobietę. Ma wymiary 165 centymetrów wysokości, 67 centymetrów szerokości i 73 centymetrów głębokości. Znajduje się w Królewskiej Galerii Rzeźby Stanisława Augusta. Oryginał można zobaczyć w Muzeum Archeologicznym w Neapolu. Do rzeźby jest tyflografika.
Zwyczajowo rzeźbę nazywa się Florą, starożytną boginią kwiatów, jednak ta atrybucja nie jest pewna. Rzeźba została znaleziona bez głowy, stóp i rąk, więc wszystkie atrybuty, które mogłyby stanowić wskazówkę dla badaczy, zostały dodane wtórnie, przez nowożytnych restauratorów. Pewną podpowiedzią był drugi marmurowy posąg odnaleziony razem z Florą, przedstawiający Pomonę, boginię owoców. Podejrzewa się, że obie rzeźby mogły należeć do większej grupy rzeźbiarskiej przedstawiającej personifikacje pór roku, Hory. Pomona mogła być przedstawieniem jesieni, Flora wiosny, bądź lata.
Według innych interpretacji, ze względu na taneczny gest prawej ręki, rzeźba utożsamiana jest z muzą tańca, Terpsychorą, lub z boginią Wenus, z uwagi na podobieństwo do greckich posągów Afrodyty.
Do końca XVIII wieku kolosalna, ponad 3,5-metrowa, rzeźba stała wraz posągiem Herkulesa na dziedzińcu rzymskiego Palazzo Farnese. Obecnie jest przechowywana w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu. Znajdująca się w Królewskiej Galerii Rzeźby marmurowa kopia została odkuta na podstawie rzymskiego posągu przez Pietra Staggiego w drugiej połowie XVIII wieku. Łazienkowska rzeźba nie dorównuje wielkością oryginałowi, ma jedynie 165 cm wysokości. Prezentowana w Starej Oranżerii Flora Farnese jest częścią tzw. Kolumnady Kamsetzera, którą tworzą kopie starożytnych posągów ustawionych w szereg na tle iluzjonistycznie malowanej architektury i włoskiego pejzażu.
W Łazienkach znajdują się dwa inne posągi Flory. Jeden z nich, wyrzeźbiony w piaskowcu przez Jakuba Monaldiego, dekoruje niszę przy wejściu do Pałacu Myślewickiego, drugi, z zaprawy wapienno-piaskowej, ustawiono na scenie Amfiteatru.
