Instalacja „Esprit de Corps” składa się z 12 jednakowych głośników ustawionych w kształt elipsy. Głośniki wyglądem przypominają szare kamienie o chropowatej fakturze. W rzeczywistości wykonane są z plastiku. Połączone są ze sobą szarym kablem. Ponad nimi unosi się zielony neon, który powtarza owalne ustawienie kamieni. Z każdego z dwunastu głośników wydobywa się inny dźwięk, razem tworzą chór głosów. Urywane dyskusje, przeplatają się ze śmiechem, wojskowymi rozkazami czy nagraniami ruchliwej ulicy. Wszystkie dźwięki zostały stworzone cyfrowo, żaden z nich nie jest naturalny. Aranżacja pracy umożliwia wkroczenie w przestrzeń instalacji. Pomiędzy zielonym światłem, a hipnotyzującymi dźwiękami można poczuć się jak intruzi podsłuchujący surrealistyczne rozmowy. Do zwiedzających dochodzą głosy dwunastu mówców, z których można stworzyć własne, odrębne narracje. Wydobywające się z głośników dźwięki przywodzą na myśl religijny chór bądź rytualne pieśni. A każdy pojawiający się głos jest jednakowo ważny i wspiera pozostałe. Nawiązuje to do tytułu pracy, który odnosi się do poczucia zjednoczenia w dążeniu do wspólnego celu.
Inspiracją do stworzenia instalacji był znaleziony na ulicach Bukaresztu dziwaczny obiekt głośnik w kształcie kamienia. Artystka odtworzyła znalezisko, tworząc tym samym imitację imitacji. Jednocześnie postawiła pytanie o granicę jego realności i sztuczności, zastanawiając się czym jest ów niemy głośnik? Do czego służy, jak brzmi i co może nam powiedzieć?
Temat współpracy oraz idei kryjących się za przedmiotami i historiami jest częstym wątkiem w twórczości Larisy Crunțeanu. Artystka działa na pograniczu performancu i wideo. Kolekcjonuje dźwięki. Jej prace opierają się na badaniach oraz wolnych spekulacjach.
