Znajdujące się na drzeworycie przedstawienie Krakowa oraz miast Kazimierza i Kleparza, jest najstarszym przedstawieniem miasta, jakie znamy współcześnie. Widok ten został wykonany na potrzeby pierwszego obszernego atlasu historyczno – geograficznego Liber cronicarum Hartmanna Schedla.

Widok, który oglądamy jest formą pośrednią pomiędzy panoramą a placem, to znaczy, że autor odtwarzając zabudowę miasta zaznaczył elewację boczne budynków, ale teren został ujęty nieco z góry.

Należy tu pamiętać, że na drzeworycie widzimy obraz tylko w pewnym stopniu zgodny z realiami XV wiecznego Krakowa. Z dużą dokładnością została przedstawiona topografia miejsca, niemniej szczegóły takie jak rzeczywiste usytuowanie budowli czy ich wygląd, zostały przedstawione bez znajomości ich cech charakterystycznych. Dlatego w przypadku tego widoku, możemy mówić raczej o przedstawieniu półportretowym, półfantastycznym. Patrząc na obraz po prawej stronie widzimy ufortyfikowane miasto Kraków (napis: CRACOVIA). Jego zabudowa jest zwarta, gęsta, wśród domów mieszkalnych możemy zauważyć kościoły z wieżami. W środkowej części miasta widać możemy zauważyć dwie charakterystyczne budowle: kościół Mariacki i ratusz miejski. Nieco dalej możemy rozpoznać kościół najprawdopodobniej OO. Franciszkanów i drogę wiodącą do zamku królewskiego i katedry na wzgórzu Wawelskim. Z kolei po lewej stronie, otoczone ramionami Wisły znajduje się miasto Kazimierz (napis: CASIMIRIA). Wśród budowli możemy rozpoznać kościół Bożego Ciała, a nad rzeką zawieszone są mosty. Po prawej stronie drzeworytu widzimy Kleparz (napis: CLEPARDIA) z wznoszącym się wyraźnym kościołem św. Floriana. Po tej samej stronie w lekkim oddaleniu nad rzeką, wśród skał widać klasztor ss. Norbertanek na Zwierzyńcu i OO. Benedyktów w Tyńcu.

Widokowi Krakowa towarzyszy także obszerny opis w tekście księgi, gdzie znalazło się ponad dwa tysiące ilustracji, w tym widoków miast, często całkowicie fantastycznych.

Patrząc na znajdujący się tam widok Krakowa, nie ulega wątpliwości, że powstał przy udziale osoby znającej miasto. Istnieją przypuszczenia, że autorem wzoru do wykonania drzeworytu był Konrad Celstis, humanista, który przebywał w Krakowie w latach 1489-1491, mógł on współpracować z autorem księgi – Hartmannem Schedlem.