Diorama jest formą przedstawiającą, w jak najbardziej realistyczny sposób, fragment środowiska naturalnego. Diorama wąwozu jest odtworzeniem w przestrzeni Muzeum formy geomorfologicznej charakterystycznej dla Kazimierskiego Parku Krajobrazowego. Jest ona przestrzenną rekonstrukcją wąwozu drogowego wraz efektami dźwiękowymi i świetlnymi przypisanymi do poszczególnych pór dnia.
Prezentowany typ wąwozu nazywany jest głębocznicą. Powstał on w wyniku użytkowania terenu, przez mieszkańców, jako drogi dojazdowej z domostw na pola uprawne znajdujące się na wierzchowinie. Innym typem wąwozu charakterystycznym dla terenów Kazimierza i okolic jest wąwóz naturalny zwany inaczej V – kształtnym. Genezą powstania tego typu wąwozu są naturalne procesy erozyjne.
Wszystkie wąwozy naszej okolicy powstały w wyniku erozji wodnej w skale zwanej lessem. Jest to skała osadowa pochodzenia eolicznego (wiatrowego), podatna na działanie wody. To właśnie w tej skale powstała rozbudowana sieci wąwozów. Płaskowyż Nałęczowski, na którym leży Kazimierz Dolny, to obszar najgęstszej sieci wąwozów lessowych w Europie. Miejscami, sieć ta osiąga rekordową wartość ponad 10km/km2. Z jednej strony erozja wąwozów stanowi poważny problem gospodarczy, a z drugiej wąwozy stanowią atrakcyjny element krajobrazu. Żyzną glebę, powstałą na bazie skał lessowych, porasta w naturalnych warunkach las grądowy, będący jednym z najbogatszych zbiorowiskiem roślinnym pod względem różnorodności gatunkowej.
