„Burze” to kolaż składający się z czarno-białego zdjęcia, papieru ściernego, masy papier-mâché. Wszystko jest naklejone na płótno, a całości dopełnia żółty prostokąt. Mimo że kompozycja składa się z tak różnorodnych elementów jest uporządkowana i w sposób przemyślany podzielona na strefy.
Burze to część cyklu Dawna rzeczowość, w którym Ostoya odnosi się do nurtu sztuki weimarskiej i zaangażowania artystów w sytuację społeczno-polityczną kraju. Artystka opiera się na teorii polityczności sztuki. Wykorzystując obiekty przypadkowo znalezione zwraca uwagę na powtarzalność historii i nieuchronność kolejnej katastrofy. Odwołując się do tradycji kolaży, na nowo przywraca znaczenie tej technice, która umożliwia niekonwencjonalne zestawienia wizualne i znaczeniowe.
