Praca Antoniego Zdebiaka to scalone ze sobą dwa czarno-białe zdjęcia tworzą jedną kompozycję. Przedstawiają podwójny wizerunek nagiego mężczyzny robiącego fikołki na łące.
Zdjęcia są autoportretem Antoniego Zdebiaka. Stosując fotomontaż artysta zniwelował i zatarł miejsce łączenia dwóch zdjęć. Jedynie przy dolnej krawędzi zdjęcia widoczne jest łączenie dwóch ujęć. Seria fotografii do których pozował artysta powstała w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku. Zdebiak wybierał różne czasy naświetlania, fotografował postać w ruchu oraz stosował fotomontaż. Wykorzystywał różne możliwości fotografii by zgłębiać otaczającą go rzeczywistość, upływający czas i samego siebie.
Antoni Zdebiak był fotografem, aktorem i performerem. Zajmował się fotografią reportażową, reklamową, teatralną i fotografią mody. Jest autorem zdjęć na okładki płyt czołowych polskich zespołów lat osiemdziesiątych między innymi Budki Suflera, Republiki i Urszuli. Był wieloletnim współpracownikiem tygodnika „Perspektywy”. Najważniejsza pozostawała dla niego jednak własna twórczość. Większość projektów artystycznych powstała w latach osiemdziesiątych. Teatr, ruch i ciało stanowiły istotne źródło inspiracji i sposobów wyrazu. Najważniejszy okres działalności artystycznej rozpoczął w 1984 roku. Wiele jego projektów z tego czasu miało charakter performensu. Zdebiak był ich reżyserem i choreografem, a zwykle także aktorem. Większość prac powstawała w domu artysty lub w Mięćmierzu koło Kazimierza Dolnego. W 1989 roku Antoni Zdebiak wyjechał do Londynu, gdzie fotografował, projektował i studiował w szkole filmowej. Zginął w Polsce, w wypadku samochodowym w 1991 roku.