Banknot rozpoczyna serię „Wodzowie Polski”. Projekt został wykonany przez znakomitego malarza i grafika Wacława Borowskiego (1885–1954), ucznia Józefa Mehoffera, współzałożyciela warszawskiej grupy artystycznej Rytm, w której był propagatorem klasycznej estetyki.
Na przedniej stronie banknotu znajduje się portret Emilii Plater w owalnym obramowaniu oraz alegoryczne wyobrażenie Matki Polki – kobiety z dwójką dzieci. Portret Emilii Plater wzorowano na dziewiętnastowiecznej litografii wykonanej według rysunku francuskiego artysty Déverii, zamieszczonego w książce Les Polonais et les Polonaises de la révolution du 29 novembre 1830, Paris 1832.
Na odwrotnej stronie, w części centralnej, zamieszczono widok zamku królewskiego na Wawelu, symbolizującego stabilność narodu, siłę polityczna i kulturową. Po bokach znajdują się personifikacje − nauki (postać kobiety z księgą, globusem i gęsim piórem) oraz budownictwa, które symbolizuje mężczyzna trzymający model budowli i zwój papieru; przy jego stopach widzimy księgę i trójkąt mierniczy. Przedstawienia na banknocie mają cechy charakterystyczne dla twórczości Borowskiego: statyczną, wyważoną kompozycję i syntetyczną, zwartą formę.
Ryt płyty wykonał Włodzimierz Vacek (zm. 1961), który w dwudziestoleciu międzywojennym był rytownikiem polskich banknotów i znaczków pocztowych, zatrudnionym w Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych w Warszawie. Nazwiska twórców banknotu znajdują się na stronie przedniej u dołu: po lewej W. Borowski fec. (fecit – wykonał), po prawej Wl.Vacek sc. (sculpsit − wyrył).
Banknot był w obiegu od 30 września 1938 r. do 7 maja 1940 r.
