W okresie międzywojennym Bank Polski często ogłaszał konkursy na nowe wzory banknotów. Przystępowali do nich najwybitniejsi artyści. W 1929 r. konkurs na nową stuzłotówkę wygrał Józef Mehoffer (1869–1946), uczeń Jana Matejki,  dwukrotnie rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, czołowy przedstawiciel Młodej Polski i niezwykle wszechstronny artysta.  Oprócz malarstwa sztalugowego zajmował się grafiką, scenografią teatralną i projektowaniem mebli. Międzynarodowy rozgłos zdobył jako twórca projektów witraży do kościoła we Fryburgu, w Szwajcarii.

Na przedniej stronie banknotu, mającej symetryczną kompozycję, znajdują się: po prawej portret księcia Józefa Poniatowskiego w owalnym obramowaniu, a po lewej oznaczenie nominału – 100 – w takim samym owalu. Wizerunek Poniatowskiego artysta wzorował na portrecie księcia wykonanym około 1810 r. przez Józefa Grassiego. Pomiędzy owalami unosi się postać Merkurego z kaduceuszem, którym podtrzymuje wstęgę z oznaczeniem nominału.

Odwrotna strona banknotu wyraża zamiłowanie Mehoffera do dekoracji i bogatej symboliki, współgrające z perfekcją warsztatu.  W centralnej części, w owalnym polu, przedstawiony został rozległy widok morskiego brzegu z monumentalnym dębem na pierwszym planie. Pejzaż ten można odczytać jako symbol Polski, wzbogacony „wiecznotrwałym” dębem.  Artysta uwiecznił drzewo, które do dziś rośnie w miejscowości Wiśniowa na Podkarpaciu, w parku przylegającym do dworu Mycielskich, gdzie Mehoffer często gościł. Stylizowane snopy zboża tworzące ramę owalu nawiązują do rolnictwa, które jest gwarantem stabilności ojczyzny. Symbolami polskiej gospodarki są też handel i przemysł, których personifikacje − Merkury trzymający kaduceusz oraz kobieta z kołem zębatym, młotem i rogiem obfitości − znajdują się po bokach pejzażu

Ryt płyty strony przedniej wykonał Włodzimierz Vacek (zm. 1961), który w dwudziestoleciu międzywojennym był rytownikiem polskich banknotów i znaczków pocztowych, zatrudnionym w Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych w Warszawie.  Odwrotna strona banknotu została wykonana techniką drzeworytu kolorowego przez francuskiego rytownika prof. Eugéne’a Gaspé.

Banknot był w obiegu od 15 września 1934 r. do 31 stycznia 1940 r.