Jacek Malczewski był inicjatorem symbolicznego nurtu w malarstwie, będącego przeciwieństwem dominującego wcześniej realizmu. Malarstwo symboliczne było przepełnione wątkami fantastycznymi, nadprzyrodzonymi i niewyjaśnionymi. Jego celem było wyrażanie rzeczy niewyrażalnych, duchowych, a nie jak dotąd wierne odwzorowywanie rzeczywistości i naśladowanie natury. Dlatego często operowano symbolem, nie tylko w formie znaku, ale także koloru, czy linii, co sprawiało, że obrazy można było odczytywać na wiele sposobów. Malczewski, jak wielu twórców tego nurtu czerpał inspirację z wątków mitologicznych, biblijnych oraz podań ludowych i folkloru. Po pierwszej wojnie światowej zaczął malować bardzo dużo autoportretów. Spośród około dwóch tysięcy obrazów olejnych, które stworzył przynajmniej na stu pięćdziesięciu przedstawił samego siebie, niejednokrotnie w towarzystwie postaci bądź elementów fantastycznych. Opisywany „Autoportret z Parkami” jest jednym z przykładów obrazów symbolicznych inspirowanych wątkami mitologicznymi. Tytułowe parki, według mitologii rzymskiej były trzema boginiami przeznaczenia: Nona przędła nić żywota, Decima czuwała nad nią, a Morta – bogini śmierci – tę nić przecinała.