Zdjęcie przedstawia fragment sylwetki kobiety ubranej w luźną, żółtą minisukienkę, dziane białe podkolanówki i beżowe czółenka na niskim obcasie. Kobieta stoi na wyasfaltowanym placu, na który prowadzą schody z poręczami z metalowych rurek. Jest słoneczny letni dzień.
Modelkę uchwycono od pasa w dół, a w centrum kadru znalazła się jej lewa noga, wsparta na skośnie nachylonym niskim murku. Na tę nogę, jak na stojak w sklepie, nałożono kilka par okularów słonecznych. Pierwsza para, o niebieskich owalnych oprawkach, tkwi tuż nad cienkim paskiem, który przytrzymuje w kostce but kobiety. Dwie następne pary okularów odbijają się kolorami od bieli grubej podkolanówki. Jedne mają czerwone owalne oprawki, a drugie – prostokątne i czarne. Trzy kolejne pary okularów są w kształcie kocich oczu: przypominają miękko zarysowany odwrócony trójkąt. Pierwsze, w kolorze wina, zawieszono powyżej podkolanówki; kolejne – ciemnozielone – tuż nad kolanem modelki, a ostatnie znajdują się na wysokości połowy jej uda. Niebieskozieloną barwą oprawek kontrastują ze słonecznym odcieniem sukienki kobiety.
Zdjęcie jest dynamiczne, bo uchwycone na nim elementy układają się wzdłuż linii skośnych. Noga kobiety pokrywa się z przekątną fotografii zaczynającą się w lewym dolnym rogu zdjęcia. Z kolei linia skośnego murka, o który modelka wspiera stopę, biegnie od lewej krawędzi zdjęcia ku jego dolnemu brzegowi. Równolegle do murka układa się ciąg schodów oraz krzywizna barierek.
Dynamizm zdjęcia potęguje też zestawienie kolorów. Ciepły żółty odcień sukienki modelki oraz biel jej podkolanówek kontrastują bowiem z szaroniebieskim asfaltem i turkusowym niebem.
Fotografia stanowiła część kampanii reklamowej okularów przeciwsłonecznych.
