Był to prąd w sztuce europejskiej i amerykańskiej. Nazwę wywodzi się od niemieckiego historyka sztuki Franza Roha, który użył jej w tytule swojej książki w 1925 r. w zastosowaniu do twórczości artystów bliskich Nowej Rzeczywistości (Neue Sachlichkeit, kierunek w sztuce niemieckiej okresu międzywojennego), ale nawiązujących też do XIX-wiecznego niemieckiego malarstwa romantycznego. Przedstawicielami tego nurtu byli m.in. Giorgio de Chirico, René Magritte.