Plener, z fr. (en) plein air (pod) gołym niebem – malowanie krajobrazu bezpośrednio z natury w przestrzeni otwartej. Do  XIX w.  z natury wykonywano tylko szkice i studia rysunkowe służące jako pomoc do kompozycji malowanych w pracowni. Ideę pleneru  zapoczątkowała malarska szkoła angielska na początku XIX w.; plener był też jednym z programowych założeń szkoły barbizońskiej i impresjonistów. Nazwą pleneru jest także określane czasowe spotkanie, zwykle w jednej miejscowości, malarzy czy rzeźbiarzy poświęcających się wspólnej pracy w plenerze.
źródło:
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2003